Fibroliza mięśniowo-powięziowa – technika haka, to znana i ceniona na całym świecie metoda. Jej twórca zaobserwował, iż ciało ludzkie skleja się w charakterystycznych powtarzalnych miejscach (przegrody międzymięśniowe, miejsca styku mięśni o przeciwstawnej funkcji). Sklejenia te ograniczają pracę stawów i mięśni, ponadto oddziałują na narządy wewnętrzne i wywołują dolegliwości bólowe. Praca na przegrodach mięśniowych jest niezwykle istotna dla pacjentów po operacjach, uprawiających sport, pragnących zwiększyć swój zakres ruchomości. Jest też ważna dla osób z bólem narządu ruchu oraz narządów wewnętrznych.

Czym jest technika haka?

Fibroliza mięśniowo-powięziowa (inaczej haczykowanie albo terapia Ekmana) to terapia opracowana przez szwedzkiego fizjoterapeutę. Kurt Ekman stworzył ją w 70 latach XX wieku. Jej podstawą była zależność pomiędzy zaburzeniem tkanki łącznej a jej ograniczeniem ruchomości. W sytuacji, kiedy tkanki głębiej zlokalizowane w naszym ciele nie mogą się ruszać prawidłowo, wówczas wpływa to na ruchomość stawową, obniża siłę mięśniową i doprowadza do bólu. Terapeuta wykorzystujący tą metodą używa specjalnych narzędzi w formie haczyków. Co ważne, stanowią one jedynie przedłużenie rąk fizjoterapeuty. Narzędzia te pomagają w przywróceniu ruchomości tkankowej. Warto podkreślić, że terapia z zastosowaniem haków to efektywny sposób leczenia bólu układu ruchowego. Kurt Ekman podczas swojej długiej praktyki udoskonalił metody uwalniania tkanek, tworząc pomocne w tym celu haki. Dzięki takim narzędziom można przejść przez tkankę skórą, ścięgna i między płaszczyzny ślizgowe tkanek głębokich. Stosowanie tego rodzaju narzędzi pozwala na pracę na bardzo niewielkich zmiana (np. okostna). W terapii specjalista identyfikuje napięcia i zmiany na poziomie tkankowym, które są przyczyną danych dolegliwości. Następnie może przeciwdziałać pojawianiu się niekorzystnych zmian przez użycie rozciągania, wibracji, nacisku, czy wygładzania uszkodzonej tkanki łącznej. W ten sposób wpływa na jej troficzność, a tym samym poprawia jej zdolność odkształcania i elastyczność.

Jakie techniki wykorzystuje się w haczykowaniu?

• Naciskanie oraz rozciąganie,
• Naciskanie stosowane w technice ślizgowej,
• Drapanie oraz stymulowanie tkanek na okostnej,
• Palpacja i trakcja z wykorzystaniem właściwego haczyka.

Fibroliza mięśniowo-powięziowa to metoda fizjoterapeutyczna https://kursy-fizjoterapia.eu/, a stosowane w niej haczyki specjalista umieszcza pomiędzy elementami anatomicznymi, na których przeprowadzany jest zabieg. Ich celem jest leczenie dolegliwości układu ruchowego. W przypadku kiedy dojdzie do posklejania powięzi przez przeciążenia, wówczas utworzą się zwłóknienia przeszkadzające w ruchu ślizgowym. Skutkiem tego jest ucisk na naczynia i nerwy, ale także dolegliwości bólowe. Aby fizjoterapeuta mógł pomóc swojemu pacjentowi potrzeba nie tylko sprawnych palców, ale także specjalnych haczyków, dzięki którym jego ręce będą pracowały jeszcze sprawniej.

Najważniejsze cele terapii Ekmana

Terapia Ekmana służy przede wszystkim do uwalniania cząstek włóknistych, czyli fibrolizy. To właśnie one w sposób bezpośredni zmniejszają ruchomość tkanki. Co ważne, uwalnianie odbywa się na wielu poziomach tkanki łącznej, dzięki czemu ruchomość normalizuje się we wszystkich warstwach tkanek.

• poprawa trofiki tkanek,
• wpływanie na receptory,
• przywrócenie ślizgów pomiędzy danymi strukturami,
• uwalnianie napięć mechanicznych,
• uwalnianie zaburzeń w obszarze układu mięśniowego i kostnego.

Jakie są wskazania do zastosowania fibrolizy mięśniowo-powięziowej?

Metodę tą wykorzystuje się w ścięgnach, przegrodach mięśniowych, przy okostnej oraz powięziach.

• neuralgia,
• rwa kulszowa,
• ból kręgosłupa,
• zapalenie ścięgien,
• zapalenie okołostawowe,
• deficyt ruchomości po zabiegach chirurgicznych,
• zwłóknienia i blizny.

Kto nie może zostać poddany technice Ekmana?

• osoby z problemami dermatologicznymi,
• pacjenci przyjmujący leki przeciwzakrzepowe,
• osoby z żylakami i kruchymi naczyniami włosowatymi.

Co ważne, techniki hakowania muszą być wykonywanie jedynie przez specjalistę w tej metodzie. Prawidłowa diagnoza możliwych urazów oraz właściwe przeprowadzenie terapii da pożądane efekty. Haczykowanie jest w stanie pomóc w wielu schorzeniach, które oddziałują na ruchomość powiązaną ze strukturami narządu ruchu.

Metoda fibrolizy mięśniowo-powięziowej – zalety

Metoda haczykowania powięzi oraz tkanek miękkich przeprowadzana jest z wykorzystaniem miękkich haków poliamidowych. Specjalista ma do dyspozycji cztery specjalne narzędzia różniące się wielkościom. Dzięki nim może pracować ze wszystkimi rodzajami tkanek. Przy ich pomocy terapia odbywa się w pełni komfortowo, bez odczuwania jakichkolwiek dolegliwości bólowych podczas pracowania w głębokich oraz powierzchniowych warstwach. Używanie tych narzędzi wraz z odpowiednimi umiejętnościami ruchowymi i czuciowymi pozwala na świetnie kontrolowanie napięcia i zmian w tkankach. Fizjoterapeuta jest w stanie powstrzymać negatywne zmiany, stosując właściwy ucisk, rozciąganie, wibrację czy wygładzanie naruszonej tkanki.