Terapia nerwowo-mięśniowa polega na eliminacji chorób związanych z wadami ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Pomaga osobom z problemami z przewodnictwem nerwowym i powoduje uwolnienie uwięzionych struktur nerwowych. Terapia ta jest odpowiednia w przypadku wielu zaburzeń czucia, porażenia spastycznego i nerwobólów. Terapia nerwowo-mięśniowa to jedna z innowacyjnych metod oddziaływania na nerwy, wykorzystywana do rehabilitacji nerwowej, sportowej i ortopedycznej.

Na czym polega terapia nerwowo-mięśniowa?

Jest to terapia oparta na zasadach anatomii funkcjonalnej i neurofizjologii człowieka. We wszystkich mięśniach, stawach i więzadłach znajdują się proprioceptory, które mogą reagować na rozciąganie lub stres. Obejmują one obwodowe elementy narządów czuciowych zlokalizowane w mięśniach, więzadłach, torebkach stawowych i skórze oraz instruują ich pracę (skurcze mięśni, zmiany pozycji ciała). Poprzez pewną manipulację działanie na te receptory może stymulować, inicjować i promować każdy ruch.
Terapia nerwowo-mięśniowa obejmuje serię ćwiczeń, które rozciągają bolące i napięte mięśnie ciała.

W przypadku powikłań urazu, przewlekłego bólu lub uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego i ruchu z powodu uszkodzenia układu ruchu, leczenie polega na ponownym uczeniu się tego ruchu z uwzględnieniem jego funkcji. Terapia ta wykorzystuje głównie naturalne ćwiczenia funkcjonalne, najczęściej w formie określonych zadań wysiłkowych, aby aktywować więcej grup mięśniowych.

Terapia nerwowo-mięśniowa wykorzystuje potencjał zdrowych części ciała do stymulacji ruchu w słabych lub uszkodzonych obszarach układu mięśniowo-szkieletowego. Oznacza to, że np. poprzez odpowiednią aktywację zdrowych kończyn przy jednoczesnej stymulacji ruchu słabszych kończyn zgodnie z ustalonym wzorcem, będzie to trudne do osiągnięcia bez odpowiedniej stymulacji. Ponadto poprzez pełną stymulację receptorów czuciowych, które aktywują zmysł dotyku, równowagi, wzroku i słuchu, można promować ruch.

Terapia nerwowo-mięśniowa została po raz pierwszy opracowana przez Stanleya Liefa i Borisa Chaitowa w latach 30. XX wieku. Pionierzy tej metody badań i leczenia opierali się na swojej wiedzy, a także na tradycyjnym ajurwedyjskim masażu hinduskim i innych metodach leczenia tkanek miękkich. Jest to metoda diagnozowania i leczenia funkcji tkanek miękkich układu mięśniowo-szkieletowego, czyli nieprawidłowych napięć, punktów spustowych oraz najbardziej bolesnych punktów mięśni, więzadeł czy powięzi.

Zastosowanie terapii nerwowo-mięśniowej:

• korygowanie różnych rodzajów skolioz i wad postawy (np. w leczeniu bólu pleców i ramion),
• leczenie schorzeń ortopedycznych,
• wspomaganie leczenia schorzeń nerwowo-mięśniowych.

Manualna terapia nerwowo-mięśniowa

Terapia manualna polega na pracy fizjoterapeuty https://kursy-fizjoterapia.eu/ na ciele pacjenta, której celem jest normalne funkcjonowanie układu mięśniowo-szkieletowego i nerwowo-mięśniowego. Terapie nerwowo-mięśniowe opierają się na zastosowaniu odpowiednich procedur mobilizacyjnych dla okolicznych stawów i kręgosłupa oraz wdrożeniu określonych manualnych technik leczenia w zakresie tkanek miękkich. Konieczny w tej metodzie jest kontakt rąk fizjoterapeuty z ciałem pacjenta, choć nie polega on na standardowym masażu. W niektórych metodach pacjent aktywnie uczestniczy w leczeniu, wykonując określone ćwiczenia, tym samym utrwalając i automatyzując prawidłowe wzorce ruchowe w ośrodkowym układzie nerwowym.

Technika leczenia polega na ciągłym skurczu i rozluźnieniu mięśni.
Należy pamiętać, że powodzenie operacji nerwowo-mięśniowych zależy od całkowitego rozluźnienia: pacjent musi zapomnieć o mechanizmie wykonywania najprostszych ruchów, które powodują ból. Wykwalifikowany ekspert zidentyfikuje słabe mięśnie i elementy stawów oraz opracuje plan leczenia. Na poszczególnych kursach fizjoterapeuta ustala amplitudę i trajektorię ćwiczenia oraz ponownie naucza prostych i złożonych ćwiczeń. Taka manipulacja ma korzystny wpływ nie tylko na układ mięśniowy, ale również stymuluje obszary odpowiedzialne za koordynację i mechanikę w mózgu. Terapia ruchowa ma na celu przywrócenie zdrowia: normalizację pracy układu nerwowego, poprawę koordynacji, przywrócenie ruchomości kończyn i napięcia mięśniowego.

Kiedy stosować terapię nerwowo-mięśniową?

Podczas terapii nerwowo-mięśniowej fizjoterapeuta może zdiagnozować treść, miejsce i sposób leczenia, aby pomóc pacjentowi rozwiązać aktualny problem. Wszystko opiera się na informacjach przesyłanych z układu nerwowego. Dzięki zastosowaniu terapii fizjoterapeuta może leczyć ucisk nerwów, np. ból kończyny górnej. Pozwala ćwiczyć mięśnie kręgosłupa szyjnego, obojczyka i piersi. Może również eliminować zespół niedrożności nerwu pachowego, obojczykowego, piersiowego i łokciowego.

Fizjoterapeuta rozumie wszystkie mechaniczne funkcje nerwów i potrafi znaleźć właściwy sposób radzenia sobie z tkanką nerwową. Zadaniem leczenia jest
oddziaływanie na układ nerwowy pacjenta
, czyli tkankę i narządy nerwowe, narządy wewnętrzne i mięśnie. Podejście nerwowo-mięśniowe pomaga sportowcom w leczeniu urazów stawów, rehabilitacji po zerwaniu więzadeł oraz wielu schorzeń sportowych spowodowanych chorobami neurologicznymi.